سندرم پای بیقرار

سندرم پای بیقرار حس ناخوشایندی در پاهاست، اکثر مردم این حالت را به صورت احساس لرزش، مور مور شدن، سوزش، درد در یک یا دو پا توصیف می کنند. این احساس مانند راه رفتن حشره روی پاهاست و علائم در شب ها بدتر می شوند.
تکان دادن یا حرکت دادن پا علائم را کمتر می کنند ولی متاسفانه بعد از مدت کوتاهی علائم برمی گردند. حرکت دادن پاها یا جابجا شدن فرد در طول شب باعث کاهش کیفیت خواب او می شود. بی خوابی و ضعف روزانه از مشکلات افراد مبتلا است.
سندرم پای بیقرار با ژنتیک، رژیم غذایی ضعیف و افزایش استرس رابطه دارد.
این بیماری در شرایط التهاب و سوء تغذیه، در افراد کم خون، در افراد دیالیزی مبتلا به فقر آهن، در کمبود منیزیم و فولات، در98% افراد مبتلا به واریس پا و نقص دریچه های وریدی، در بیماری های انسدادی ریه و اختلالات کلیوی که باعث عدم تعادل آب و الکترولیت ها می شوند، در سه ماهه آخر بارداری 25% از زنان باردار، در افراد استفاده کننده از داروهای استروژنی مانند قرص های پیشگیری از بارداری و درمان جایگزین هورمونی در یائسگی، در بیماری های اتوایمیون و دیابت که باعث مشکلات کلیوی، سوء تغذیه، کم خونی، مشکلات عصبی و تخریب اعصاب می شوند، در کودکان و نوجوانان بیش فعال شایع است.
از جمله راه های طبیعی درمان سندروم پای بیقرار می توان به اصلاح رژیم غذایی، مصرف مکمل منزیم، آهن، ویتامین های گروه ب از جمله فولات و بهبود وضعیت تغذیه ای، حمام گرم، استفاده از ماساژ به کمک روغن های ضروری، فعالیت های ورزشی و کششی، یوگا، تنظیم خواب و کنترل استرس اشاره کرد.
داروهای دوپامینرژیک، داروهای خواب مثل بنزودیازپین ها، مسکن ها مثل کدئین ها برای کمک به تسکین علائم پای بیقرار بکار برده می شوند.
شکر و شیرین کننده های مصنوعی، نوشیدنی های کافئینه و الکل، چربی های ترانس و روغن تصفیه شده، کربوهیدرات و غلات تصفیه شده، استفاده از الکل و دخانیات باعث تشدید علائم می شوند.